Volgende reservaat... je maakt het mee...

Maandag gearriveerd in Mkhuze game reserve na het afscheid van Hetty en de andere vrijwilligers. Toen we op de plek aankwamen was ik meteen verliefd. Het zijn verschillende hutjes op zijn Afrikaans. Onze slaapkamers zijn een huisje en daar tegenover de badkamers en keuken. Daartussen een relaxed zitje en een mooie braai. Maar het mooiste is nog dat er geen hek omheenzit. Dat vind ik dus echt geweldig. We kregen allerlei instructies wat we moeten doen als een dier voorbij komt. Ze hebben regelmatig een olifant op bezoek en ooit een leeuwin voorbij zien wandelen. Die olifant vind ik nog wel gaaf maar een leeuw...alsjeblieft niet!
Mijn slaapkamer zit niet aan de kant van het zitje maar tegenover de open Bush. Als ik dus naar het toilet moet 's avonds moet ik dus zorgen dat ik continu de omgeving scan met een zaklamp. Omdat de slaapkamer om het hoekje is loop ik toch elke keer heel voorzichtig met mijn zaklamp het hoekje om. Vanochtend hoorde ik van heel dichtbij hyena's. Echt heel gaaf maar zonder hek wordt het toch een ander verhaal. Ik check niet alleen of ik oogjes zie oplichten maar ook voor slangen of spinnen. Vandaag zat er bijvoorbeeld een enorme spin in de slaapkamer van de mannen. Zo groot als mijn hand. Hopelijk blijft het daarbij. Tegenover Zululand Rhino Reserve zitten hier ontzettend veel insecten en ander gespuis. Het stikte van de week van de dikke vette kakkerlakken in het keukentje waar ik net klaar was met afwassen.
Het park is dan ook een stuk groener waar natuurlijk meer insecten zitten. Als ik ergens ga zitten controleer ik eerst de kussens, je weet hier maar nooit.

Ik zit hier met de Nederlandse Joris, de Engelse 'birdwatching' Paul en de Amerikaanse 'I want to change the world' Kelly. Lieve meid maar de zin 'I want to change the world' zei ze onze eerste ontmoeting wel 5 keer. Ze speelt in de nieuwe starwars film met blijkbaar een grote rol. Ik heb haar ook nog even stiekem gegoogled. Ze zegt dat ze wilde reizen voor haar leven compleet zou veranderen. Dan voel ik me toch maar een simpele ziel tegenover 'I want to change the world' Kelly. Maar goed. En dan mis ik de humor van Hetty en Nicole toch wel even!!

Gisteren was me toch een dag... Echt geweldig. Na een lange zoektocht naar de wilde honden kregen we een oproep dat er een cheetah gevonden was met een kill.
Toen we erheen gingen lag er een verse dode impala en de cheetah lag een stukje verder. Na even observeren besloot PJ, onze monitor, dat hij gedart moet worden om een nekband om te doen. Ik was natuurlijk door het dolle heen en het was zo spannend! Edward, de manager die het darten uitvoerde, schoot en hij was meteen raak. Ze rende weg en ging een stukje verder weer liggen. Maar ze viel niet in slaap... Ook een tweede poging lukte niet want die Edward schoot mis. Hij zei dat we bad jojo waren. Yeah right, hij kan gewoon niet schieten. Het was wel super jammer en sneu natuurlijk voor de cheetah. 'S middags kwamen we weer langs de plek waar het karkas lag en daar was ze nog! Met nog een dartpijl in haar bil van de vorige keer. PJ riep Edward dus weer op en het feest kon weer beginnen. Maar het was ontzettend druk met de toeristen en werklui die op weg naar huis waren, vrachtwagens vol! Het was een geduw met auto's, tractoren en vrachtwagentjes waardoor ze niet konden darten. Toen het wat rustiger was en ze de juiste plek hadden gevonden schoot hij raak. Maar ze rende weg in de bosjes waar we haar niet meer zagen. PJ en Edward gingen haar zoeken in de Bush. Intussen moesten wij scannen met de telemetrie of de leeuwen of andere cheetahs in de buurt zaten. Wij bleven in de auto zitten, wachtend op PJ en Edward. Het bizarre was, dat in de auto van Edward een dode impala lag die ze hadden geschoten om te voeren aan de drie mannetjesleeuwen in de boma die ze over een aantal weken los gaan laten. Dus daar zaten we dan, met zijn vieren achter in het bakkie naast een auto met een karkas erin. Dus.... 'Birdwatching' Paul zei: 'Zitten de autosleutels nog in de auto? En wat is ons plan als er leeuwen komen?" Hij was bloedserieus. Tsjaa, geen idee... Bizar!
Na een hele tijd wachten kwamen ze afgedropen met de nekband in hun hand. Het was weer niet gelukt! En ze waren haar kwijt! Het arme beest heeft nu dus twee dartpijlen in haar lichaam en geen nekband om.
Daarna, toen de schemer begon en we de wilde honden en leeuwen nog een keer moesten scannen met de telemetrie stond PJ bonk op de rem. We waren met zijn allen naar de grond aan het kijken voor slangen of schildpadden maar toen ik niets zag en omhoog keek zag ik het silhouet van een enorme olifant! Hij was zo breed als de weg was en hij kwam onze kant op. En wij stonden hem compleet in de weg. Nou, dat gevoel wat ik met die leeuw had kwam weer helemaal terug toen hij met zijn kop voor de auto begon te schudden en continu tronpetterde.
PJ bleef op de weg staan terwijl die bull dus agressief op ons af kwam. Shit, ik dacht wat moet ik doen wat moet ik doen?!!!!! Maar ja, je kunt niks doen. Die slurf en slagtanden kwamen zo dichtbij. PJ begon naar hem te roepen, sloeg met zijn handen op de auto en gaf vrij gas. In eerste instantie werd hij nog agressiever en vloog het zand omhoog, door de adem die hij hard uit blies. Maar na even liep hij de andere kant op. Mijn god, je maakt het mee hier zeg!!!
Paul vertelde daarna horrorverhalen van olifanten in Hluhluwe die toeristen in de auto hadden aangevallen en doorboord waren met de slagtanden. Dus... Dat hoor ik nu pas. Ik had wel gehoord van iemand toen we in Hluhluwe waren dat de olifanten daar een stuk agressiever zijn omdat ze veel stroperij hebben meegemaakt en geen Matriarch hebben gehad die ze alles leerde. Dus Suzanne, kijk goed uit!

Je ziet hier wel echt het belang van het monitoren van de dieren. En al het werk wat Wildlife Act doet. Ze raken veel dieren kwijt aan de snares die de stropers plaatsen om bushmeat te vangen. Het gevolg is dat ze dus in deze maand al een paar wilde honden, een cheetah en een leeuw kwijt zijn geraakt. Er zijn te veel dorpen om het reservaat heen waardoor het voor stropers makkelijker is om in het reservaat te komen. Door het monitoren heb je de kans om ze van een snare te redden. De wilde honden hebben we nu al enkele dagen niet meer gevonden wat het dus voor Wildlife act benauwd maakt en iemand van het management van Wildlife act erbij roepen. Ik hoop echt dat we ze snel vinden. Maar dat zullen jullie nog horen.

Weer een heel verhaal maar nog lang niet alles vertelt ;)

In Nederland alles goed?